«…Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτῆρ ἡμῶν…»
Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά!
Τὴν μεγάλη τιμὴ πρὸς τὴν ἀνθρωπότητα καὶ τὸν κόσμο ὅλο ὑποδεχόμεθα καὶ πάλι σήμερον μὲ τὴν θεία ἐπίσκεψη, ὅπως τὴν χαρακτηρίζει ὁ ὑμνογράφος, τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. «…Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτῆρ ἡμῶν…». Ὁ Θεὸς ἐπὶ γῆς. Ἀναγγέλεται πρῶτα στοὺς ἁπλούς, φτωχούς, ἀγγραμμάτους, τιμίους στὴν ἐργασία τους καὶ ταπεινούς βοσκοὺς μὲ τὸ χαρμόσυνο μήνυμα, «ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτῆρ». Ἀποκαλύπτεται ὅμως καὶ στοὺς σοφοὺς ἐπιστήμονες ἀστρονόμους τῆς ἐποχῆς, πλούσιους καὶ ἐπιφανεῖς. Τοῦτο σημαίνει, ὅτι ὁ Σωτῆρας ἦλθε γιὰ ὁλόκληρη την ἀνθρωπότητα. Ἡ γέννησή του ἀφορᾶ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς διακρίσεις φυλετικές, κοινωνικές, ἐθνικές, θρησκευτικές. Ἦλθε ὡς ἡ μοναδικὴ ἀλήθεια γιὰ «τοὺς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ». Καὶ ὅλοι ἀναγνωρίζουμε καὶ ἀναφωνοῦμε, πεπεισμένοι ὅτι, «εὕρομεν τὴν ἀλήθειαν». Ἀποτελεῖ ζητούμενο, ὄχι πιὰ ἄγνωστο, ἀλλὰ φανερούμενο μπροστά μας, ἡ ἀλήθεια, ὁ Χριστός. Μᾶς παρέχεται καθημερινῶς στὴν κοινὴ τράπεζα τῆς θείας λατρείας. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι νὰ τὸν ἀναζητήσουμε, ὅπως οἱ βοσκοί στὴ φάτνη, ὅπως οἱ μάγοι, προσφέροντας ὡς δῶρα τὴν ταπείνωσή μας, τὴν ὑποστολὴ δηλαδὴ τοῦ ἐγωιμοῦ μας, δημιουργῶντας τὶς προϋποθέσεις μέσα στὴν καρδιά μας τοῦ ταπεινοῦ σπηλαίου, ὥστε νὰ ἔλθῃ καὶ νὰ γεννηθῇ «ἐντὸς ἡμῶν».
Ὁ νεογέννητος Χριστὸς εὐθὺς μὲ τὴν Γέννησή του ἀντιμετωπίζει τὴν σκληρὴ ἀνθρώπινη πραγματικότητα. Τὴν ἀπειλὴ τοῦ θανάτου ἀπὸ τὸ ξῖφος τοῦ Ἠρώδη καὶ τὶς συνέπειές του, τὴν προσφυγιά σὲ μιὰ ἄλλη ἄγνωστη χώρα, τὴν Αἴγυπτο. Ἡ ἐξ ὕψους ἐπίσκεψή Του δὲν γίνεται τὸ ἴδιο ἀποδεκτὴ ἀπ’ὅλους. Γνωρίζουμε ἀπὸ τὰ ἱερὰ εὐαγγέλια, ὅτι αὐτὴ ἡ ἀπειλὴ τοῦ θανάτου ἐπεκρέματο καθ’ ὅλην τὴν ἐπίγεια ζωή Του, ἕως ὅτου ἔγινε πραγματικότητα μὲ τὴν σταύρωσή του. Ὁλόκληρη ἡ ἐπὶ γῆς ζωή Του, εἶναι μιὰ θυσιαστικὴ ζωὴ ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο.
Προφητικῶς, ὁ ἴδιος Χριστὸς ἀπευθυνόμενος στοὺς μαθητές Του τοὺς προϊδεάζει καὶ γιὰ τὴν δική τους σταυρικὴ πορεία στὸν κόσμο. Τὸ ἴδιο ἰσχύει γιὰ ὅλους ἑμᾶς ποὺ ὀνομαζόμαστε μαθητές Του, χριστιανοί. Μὲ ποικίλες μορφὲς παρουσιάζονται καθημερινῶς προκλητικὲς ἀπειλὲς πανταχόθεν προερχόμενες. Ἡ πανδημία τοῦ κορωνοιοῦ εἶναι μιὰ ἀπὸ αὐτές. Οἱ χριστιανοὶ δὲν πρέπει να φοβοῦνται, καθὼς εἶναι ἤδη προετοιμασμένοι γιὰ αὐτὲς ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Αὐτὸ ποὺ ἀπομένει εἶναι ἡ ὑπακοή, ἡ ἐλεύθερη-ἐκούσια μετοχὴ στὴ θυσία, ὅπως ἐκούσιο ἦταν καὶ τὸ πάθος τοῦ Κυρίου. Σὲ τοῦτο τὸ δρόμο πορεύονται οἱ χριστιανοί. Καὶ δὲν εἶναι κανεὶς μόνος του. Τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας πορεύονται ὅλα μαζὶ μὲ κεφαλὴ τὸν Χριστὸ καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ δύναμή τους. Ὁ Χριστὸς προσλαμβάνει μὲ τὴν γέννησή Του τὴν ἀνθρωπότητα ὁλόκληρη, τὰ δυνατὰ ἐπιτεύγματά της, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀδυναμίες της. Τίποτε δὲν πρέπει νὰ πάει χαμένο. Ὅλα ἐξαγιάζονται μέσα στὴν Ἐκκλησία, τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ ἐλπίδα φουντώνει ἀπὸ τὴν πίστη στὴν θεία ἐπίσκεψη. Μᾶς ἐπισκέφθηκε ὁ Κύριος καὶ ἀνέτειλε ξανά τὸ φῶς ὡς ἐλπίδα ζωῆς, «ἀνατολὴ ἀνατολῶν».
Ἄς δώσουμε, ἀδελφοί, ἐλπίδα φωτὸς στὴ καθημερινὴ μαυρίλα ποὺ ἐπισκιάζει τὸν κόσμο ὅλο. Ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ἔχουμε σήμερα χαρά, διότι καὶ πάλι μᾶς ἐπισκέπτεται τὸ φῶς, ὁ Χριστός, ὁ μόνος ποὺ μπορεῖ νὰ δώσει τὴν ἀνατολὴ τοῦ φωτὸς καὶ τὴν πραγματικὴ χαρὰ στὶς καρδιές μας.
Χρόνια πολλά καὶ εὐλογημένα. Ὁ τεχθεὶς Κύριος νὰ χαρίζῃ δύναμη καὶ ὑγεία σὲ ὅλους.
Διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
