Στον πανηγυρίζοντα μεγαλοπρεπή Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Τρικάλων εορτάσθηκε η «Σύναξη πάντων των εν Τρίκκη διαλαμψάντων Αγίων», που τιμάται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου.
Στον περικαλλή Ιερό Ναό μεταφέρθηκαν και εκτέθηκαν προς προσκύνηση σωζόμενα Ιερά Λείψανα των εν Τρίκκη Αγίων, ήτοι του Αγίου Βησσαρίωνος, του Αγίου Οικουμενίου Επισκόπου Τρίκκης, του Αγίου Εφραίμ Τρίκκης και του Αγίου Αρσενίου Επισκόπου Ελασσώνος.
Στην ακολουθία του Όρθρου και στην αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξήρχε Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ενώ συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων και Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος μαζί με πλειάδα ιερέων.
Τους ύμνους της ακολουθίας που είναι ποίημα, όπως και ολόκληρη η ασματική ακολουθία των Αγίων του φιλαγίου συντοπίτη μας Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Αθανασίου Σιμωνοπετρίτου, έψαλλε πολυμελής χορός εκλεκτών Ιεροψαλτών.
Τους φιλοξενούμενους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς προσφώνησε δια θερμών λόγων ο Σεπτός μας Ποιμενάρχης κ. Χρυσόστομος, καλωσορίζοντάς τους στην πόλη αυτή των Αγίων και των Οσίων λέγοντας τα εξής:
«Σε πάνδημο εορτασμό συνήγαγε όλους μας στην αγιοτόκο πόλη μας η ιερά σύναξη των αγίων της τέκνων. Τούτη η χαρά και η ευλογία συμπαρασύρει πανηγυρικώς άπαντα τον φιλάγιο λαό της πόλεως αυτής, αλλά και της χώρας μας ολοκλήρου, καθώς σήμερα προσέτρεξαν, ως άγγελοι πλησίον μας άγιοι αρχιερείς και ποιμένες, ορμώμενοι μετά θείου ζήλου προς συνεορτασμό εν κοινή συνάξει του αγίων εφόρων και προστατών της Πόλέως μας. Η σημερινή πανήγυρις αποτελεί σημείον και μαρτυρία της πιστότητος του ευσεβούς λαού μας προς τις καθαγιασμένες παραδόσεις της Εκκλησίας του, που προέρχονται από αιώνων πολλών. Η ενότης του Εκκλησιαστικού σώματος δηλώνεται διαρκώς και αθορύβως στην κοινή λατρεία των χριστιανών, όταν σε κάθε πνευματική αφορμή συγκεντρώνονται οι χριστιανοί επί το αυτό αναπέμποντες ευχές και ικεσίες προς τον φιλάνθρωπο Θεό και τους αγίους Του. Όπως σήμερα εδώ στον τόπο αυτό κλήρος, άρχοντες και ο λαός τελούμε την σύναξη των αγίων μας. Δηλώνουμε δηλαδή την εκκλησιαστική μας ενότητα, γινόμαστε σύναξη ιερά εξ αφορμής της σημερινής εορτής. Είναι καθήκον του επισκόπου να προκαλεί τακτικότατα πνευματικές αφορμές συνάξεως των χριστιανών γύρω του. Με τον τρόπο αυτό φανερώνεται ανεπιτηδεύτως η Εκκλησία.
Έχοντας ως πνευματικό γνώμονα τούτη τη βασική εκκλησιαστική αρχή η τοπική μας Εκκλησία, όπως και κάθε άλλη ανά την οικουμένη, όρισε καθ’ έκαστον έτος την πρώτη Κυριακή του μηνός Οκτωβρίου να εορτάζει τους Αγίους της. Και να λοιπόν σήμερα πέριξ των ιερών λειψάνων των αγίων μας όλος ο λαός, όλη η τοπική Εκκλησία. Δεν νεωτερίζουμε, αλλά πιστά ακολουθούμε τις πατροπαράδοτες λατρευτικές συνήθειες των προγόνων μας, των αγίων πατέρων της Εκκλησίας μας. Πολλοί προσπαθούν να τις καταργήσουν, ως τάχα εκφραστές μιας όψιμης αγωνίας περί της θρησκείας, δήθεν για το καλό του λαού μας και των παιδιών του. Δεν γνωρίζουν όμως, και ίσως σκόπιμα, ότι η πράξη της Εκκλησίας είναι δοκιμασμένη από χιλιάδων ετών στο καμίνι της ζωής. Η αέναη μαρτυρία του λαού μας με την συμμετοχή του στην ζωή της Εκκλησίας πιστοποιεί την γνησιότητα του ταπεινού ήθους της Εκκλησίας. Τούτο το ήθος πηγάζει από τον ίδιο τον Κύριό μας και τους αγίους Του, προς τους οποίους απονέμουμε και την λατρείαν και την τιμήν αντιστοίχως.
Αυτή την ιερή στιγμή, θα ήθελα να ευχαριστήσω, εκ μέσης καρδίας τους αγίους αρχιερείς, οι οποίοι συμμετέχουν σε τούτη την λαμπρά πανήγυρη και ανταποκρίθηκαν ευγενώς στο κάλεσμά μας, αποδεινκύοντας προδήλως την αγάπη τους προς τους αγίους της πίστεώς μας.
Τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Βεροίας κ. Παντελεήμονα ὅστις πηδαλιουχεῖ αποστολική και ἱστορική Μητρόπολιν. Πολυτάλαντος Ιεράρχης. Από ενωρίς η Εκκλησία αναγνωρίζοντας τα ποικίλα χαρίσματά του, τον διόρισε σε καίριες θέσεις υψηλής διοικητικής ευθύνης, ως αὐτής του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης και εν τέλει Επίσκοπον και Μητροπολίτην της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας. Εργάτης ακάματος του Ευαγγελικού λόγου, λέγων και γράφων μετά παρρησίας την αλήθειαν, μη φοβούμενος προ ουδενός, ένεκα της αληθείας του Χριστού. Δεν φείδεται κόπων και υδρώτων προς υπηρεσίαν των αδυνάτων αδελφών καθώς και διά τον πνευματικόν καταρτισμόν του εμπιστευθέντος υπό της Εκκλησίας ποιμνίου του.
Μέσα σε αυτήν την πνευματική αγαλλίαση και λειτουργική σύναξη προβάλει αξιοθαύμαστη και αξιομίμητη η παρουσία του λίαν αγαπητού μας αδελφού και συλλειτουργού Μητροπολίτου Λαγκαδά Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος. Είναι Ιεράρχης που διακρίνεται για τον σεβασμό στην Λειτουργική Ζωή, στην Εκκλησιαστική Παράδοση και Ιστορία, κάτι το οποίο γευθήκαμε ήδη από την πρώτη μέρα της εγκατάστασής του στην Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά. Παρέλαβε πλούσια πνευματική κληρονομιά από τον αείμνηστο πολυσέβαστό μας Γέροντα Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρό Ιωάννη, την οποία διαπιστώνουμε ότι αγωνίζεται αόκνως να συντηρήσει και να αυξήσει με ικανά στελέχη και διακεκριμένα για την φροντίδα των Εκκλησιαστικών Πραγμάτων πρόσωπα. Είναι ευρυμαθής, φιλόκαλος και φιλάρετος και αυτό το διαπιστώνει σύντομα κανείς από την προσωπική επιμέλεια και φροντίδα που δείχνει για τον καλλωπισμό της Ιεράς Μητροπόλεως και των Ιερών Ναών.
Επίσης ευχαριστούμε τον καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Δουσίκου Γέροντα Βησσαρίωνα για την μεταφορά της Κάρας του Αγίου Βησσαρίωνος.
Θερμές ευχαριστίες απευθύνω προς τους άρχοντες του τόπου μας και όλους όσους διακονούν ή υπηρετούν την τοπική μας κοινωνία. Οφείλω ιδιαιτέρως να τους επαινέσω, όχι μόνον για την αφοσίωσή τους στο καθήκον στις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η πατρίδα μας, αλλά και για την στήριξη της τοπικής μας Εκκλησίας και την εν γένει συμπαράστασή τους σε κάθε κοινωνική και ποιμαντική δράση Της.
Τις μέγιστες των ευχαριστιών μου όμως εκφράζω με ιδιαίτερη ικανοποίηση και ανεκλάλητη χαρά προς τους Ιερείς μας τους Ιεροψάλτες και εσάς τον φιλάγιο Λαό του Θεού. Η παρουσία όλων σας γύρω από τα ιερά Λείψανα και την Ιερή Εικόνα των Αγίων μας, των δικών μας αγίων, αποδεικνύουν και διακηρύσσουν την αγάπη σας για τους αγίους της Εκκλησίας μας, ιδιαίτερα δε για τους συντοπίτας αγίους μας που κατευθύνουν και σήμερα όλους μας, όταν παρακλητικά τους το ζητούμε. Η παρουσία τους ανάμεσά μας είναι μαρτυρημένη και πανθομολογουμένη. Έχομεν την ανάγκη της προστασίας και της προσευχής των Αγίων μας, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συγκυρίες που βιώνουν οι περισσότεροι των συνανθρώπων μας, ώστε με ακατανίκητο θάρρος να ανταπεξέλθουμε «τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα».
Σεβασμιώτατε άγιε Βεροίας, σας παρακαλώ θερμώς την ιερή αυτή στιγμή, εκ του περισσεύματος της αγαπώσης καρδίας σας, καθώς είμαστε άπαντες, κύκλωθεν κύκλω περί των αγίων Λειψάνων, να απευθύνεται προς τον διψώντα λαό, θείον λόγο πανηγυρικόν, εγκωμιαστικόν, αλλά και σύγχρονο προς τις πνευματικές ανάγκες του, καθώς εσείς γνωρίζετε από την πολύπειρο ποιμαντική εμπειρία σας».
Στο γεμάτο από θεολογικά μηνύματα κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ανέφερε τα εξής:
«Χαῖρε Ἐκκλησία Τρίκκης φαιδρῶς, ἔχουσα προστάτας καί πρός Κύριον πρεσβευτάς, πληθύν Ἁγίων, Ποιμένων καί Μαρτύρων».
Ἐάν κάθε μνήμη καί κάθε ἑορτή ἑνός ἁγίου ἀποτελεῖ τόσο γιά τήν ἐπί γῆς στρατευομένη ὅσο καί γιά τήν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀφορμή ἀνεκφράστου χαρᾶς καί ἀνεκλαλήτου ἀγαλλιάσεως, ἡ ἡμέρα τῆς Συνάξεως πάντων τῶν ἁγίων, τῶν ἐν ἀσκήσει, μαρτυρίῳ ἤ ὁσίῳ βίῳ διαλαμψάντων καί τῷ Θεῷ εὐαρεστησάντων μιᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἀποτελεῖ ἡμέρα λαμπρά καί πανευφρόσυνο, ἡ ὁποία ὄχι μόνο πληροῖ τήν ψυχή καί τήν καρδία τῶν τιμώντων αὐτούς εὐλαβῶν χριστιανῶν, ἀλλά καί ἀνυψοῖ αὐτούς ἐπ᾽ ὀλίγον ἀπό τῆς γῆς εἰς τόν οὐρανό καί τούς καθιστᾶ ὄντως συμπολίτες τῶν ἁγίων καί οἰκείους τοῦ Θεοῦ, συμπανηγυριστές τῶν ἀγγέλων καί μετόχους τῆς θείας εὐφροσύνης τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ.
Αὐτῆς τῆς οὐρανίου εὐφροσύνης καί τῆς ὑπερκοσμίου ἀγαλλιάσεως ἀξιωθήκαμε νά γίνουμε καί ἐμεῖς σήμερα κοινωνοί, καί συγχρόνως συμμέτοχοι τῆς χαρᾶς τῶν εὐσεβῶν καί φιλαγίων Τρικκαίων, ὅλων ὑμῶν, τοῦ εὐαγοῦς κλήρου καί τοῦ φιλοθέου λαοῦ τῆς πόλεως καί τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης, οἱ ὁποῖοι κατά χρέος ἀποδίδετε τό δίκαιο ὄφλημα τῆς εὐχαριστίας καί τῆς εὐγνωμοσύνης σας στόν ἱερό σύλλογο τῶν ἁγίων προστατῶν σας καί τῶν ἐνώπιον τοῦ θρόνου τῆς Μεγαλωσύνης τοῦ Κυρίου διηνεκῶς πρεσβευόντων ἁγίων τῆς τοπικῆς σας Ἐκκλησίας.
Γι᾽ αὐτό καί αἰσθάνομαι βαθυτάτη τήν ἀνάγκη νά ἐκφράσω καί ἐκ προσώπου τοῦ συνιερουργοῦντος καί συμπανηγυρίζοντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κυρίου Πλάτωνος, τήν ὁλοκάρδιο εὐχαριστία καί εὐγνωμοσύνη μας πρός τόν προσφιλῆ καί ἀγαπητό ἐν Κυρίῳ, τόν εὐλαβέστατο καί ἀκούραστο Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη σας, τόν Μητροπολίτη Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης, κύριο Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο μᾶς προσεκάλεσε φιλαδέλφως νά συνεορτάσουμε καί νά συμπανηγυρίσουμε μαζί του καί μαζί μέ τό εὐλογημένο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς του Μητροπόλεως, τόν ἱερό κλῆρο καί τούς πιστούς ἄρχοντες τή Σύναξη πάντων τῶν ἐν Τρίκκῃ ἁγίων, ἀλλά καί τιμητικῶς μᾶς παρεχώρησε τή θέση του κατά τίς ἑόρτιες αὐτές λατρευτικές συνάξεις καί ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῶν ἁγίων.
Πρός αὐτούς, τούς διά τῆς πίστεως, τῆς ἀσκήσεως, τοῦ μαρτυρίου καί τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας οἰκειωθέντες τό καθ᾽ ὁμοίωσιν, ἱεράρχες, ὁσίους, ἀσκητές καί νεομάρτυρες, τούς συγκροτοῦντες τόν ἱερό σύλλογο τῶν ἐν Τρίκκῃ ἁγίων καί ἀποτελούντων τήν «θείαν παρεμβολήν» στήν πόλη αὐτή, ἀποδίδουμε ἐκ βάθους καρδίας τήν ὀφειλόμενη εὐχαριστία, διότι ἡ Σύναξή τους προσφέρει καί σέ μᾶς ἀφορμή ἐνθέου συνάξεως, ἀλλά καί πνευματικῆς ἀνασυντάξεως.
Διότι τί ἄλλο εἶναι κατ᾽ οὐσίαν οἱ ἑορτές τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας παρά ἀφορμές καί εὐκαιρίες νά ἀναθεωρήσουμε, κατά τόν πρωτοκορυφαῖο καί οὐρανοβάμονα ἀπόστολο Παῦλο, «τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς» τους, ἀλλά καί νά ἀναθεωρήσουμε τήν ἔκβαση καί τῆς δικῆς μας ζωῆς, γιά νά ἐξετάσουμε σέ τί ὑστεροῦμε ἀπό τή δική τους ζωή, ποιές εἶναι οἱ ἐλλείψεις μας, τί ἄλλο θά μπορούσαμε καί θά ἔπρεπε νά κάνουμε, ὥστε νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς τόν στόχο, τόν ὁποῖο ἐπέτυχαν καί ἐκεῖνοι, ὥστε νά τρέξουμε τόν προκείμενο ἀγώνα τῆς ζωῆς μας, ὄχι εἰκῆ καί ὡς ἔτυχε, ἀλλά ἀγωνιζόμενοι νομίμως καί «ἀφορῶντες» διαρκῶς «εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν».
Καί εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαῖα καί ἀπαραίτητα καί τά δύο αὐτά στοιχεῖα, ὁ ἀγώνας δηλαδή σύμφωνα μέ τούς κανόνες, τούς ὁποίους ἔχει θεσπίσει ὁ ἀγωνοθέτης καί ἀθλοθέτης Θεός, ἀλλά καί ἡ προσήλωσή μας στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ μας, προκειμένου νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς τόν κοινό στόχο ὅλων τῶν πιστῶν, δηλαδή τήν ἁγιότητα, καί τήν ἕνωσή μας μέ τόν Χριστό, τόν ὁποῖο ἐπέτυχαν καί οἱ ἐν Τρίκκῃ διαλάμψαντες καί τιμώμενοι σήμερα ἅγιοι.
Ἄλλωστε οἱ δεκαέξι ἅγιοι προστάτες σας, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν σέ διαφορετικές χρονικές περιόδους καί ὑπό διαφορετικές συνθῆκες, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν οὔτε κοινή καταγωγή οὔτε ὁμοιότητες στήν προσωπικότητα καί τόν χαρακτήρα, τήν παιδεία καί τή μόρφωση, τό ἐπάγγελμα καί τήν ἐπίγεια διαδρομή, ἀποτελοῦν ἀδιαμφισβήτητη ἀπόδειξη ὅτι ἡ ἁγιότητα, τήν ὁποία ἐπέτυχαν, δέν εἶναι κλήση καί προνόμιο ὀλίγων μόνον ἤ ἐκλεκτῶν, ἀλλά εἶναι χάρις Θεοῦ, ἡ ὁποία κατακτᾶται διά τοῦ ἀγῶνος καί τῆς προσπαθείας τοῦ πιστοῦ, καί ἐκ παραλλήλου διά τῆς συνεχοῦς ἐκζητήσεώς της ἀπό τόν δοτῆρα παντός ἀγαθοῦ Κύριο.
Διότι δέν θά εἶχε νόημα ἡ τιμή τῶν ἁγίων, ἐάν οἱ ἀγῶνες καί τά πνευματικά τους κατορθώματα, οἱ κόποι καί τά μαρτύριά τους, τά πολυώδυνα βάσανα τά ὁποῖα ὑπέστησαν καί ὑπέμειναν, ἦταν ἁπλῶς ἕνα μουσειακό εἶδος, ἦταν κάτι τό ὁποῖο θά μπορούσαμε μόνο νά θαυμάζουμε, ἀλλά δέν θά μπορούσαμε νά μιμηθοῦμε καί νά οἰκειοποιηθοῦμε. Τότε θά ἀρκοῦσε νά τούς τιμούσαμε ἐφάπαξ καί δέν θά ὑπῆρχε λόγος νά τούς ἑορτάζουμε καί νά τούς γεραίρουμε ἐτησίως «ὕμνοις καί ᾠδαῖς», οὔτε νά μνημονεύουμε τούς λόγους καί τά κατορθώματά τους.
Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὅμως οἱ ἅγιοί της δέν εἶναι ἁπλῶς πρόσωπα ἱστορικά, ἥρωες τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι πατέρες καί ἀδελφοί μας, μέλη ἐκλεκτά τῆς ἐν οὐρανοῖς Ἐκκλησίας τῶν πρωτοτόκων, μέ τούς ὁποίους ἑνούμεθα στήν προσευχή καί στή θεία λατρεία, τούς ὁποίους ἐπικαλούμεθα καί οἱ ὁποῖοι μᾶς προστατεύουν.
Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑπενθυμίζουν ποιός θά πρέπει νά εἶναι ὁ δικός μας καθημερινός ἀγώνας καί ὁ μόνιμος στόχος, ἀλλά καί μεσιτεύουν στόν Θεό γιά τήν ἐπιτυχία μας. Εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἀντιλαμβάνονται τίς δυσκολίες μας, ἀλλά καί αὐτοί οἱ ὁποῖοι μέ τή ζωή τους καί μέ ὅσα ὑπέμειναν γιά τήν πίστη καί τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, παρακινοῦν καί ἐμᾶς νά συνεχίζουμε τόν ἀγώνα καί νά τηροῦμε τίς προϋποθέσεις τίς ὁποῖες προανέφερα. Διότι στόν σύγχρονο κόσμο, στόν ὁποῖο ζοῦμε, ὑπάρχουν ἄνθρωποι «πονηροί καί γόητες», «πλανῶντες καί πλανώμενοι», οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι ἀρκεῖ μία πίστη, ὅπως τήν αἰσθάνεται ὁ καθένας ἤ ὅπως βολεύει τόν καθένα, καί ὅλα τά ὑπόλοιπα εἶναι ἀσήμαντες λεπτομέρειες ἤ μάταιες τυπολατρεῖες.
Ὅπως ὅμως δέν ὑπάρχει κανένας ἀγώνας καί κανένα ἄθλημα, στό ὁποῖο νά μήν ὑπάρχουν προδιαγραφές καί κανόνες, τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν ἀγώνα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
«Οὐδείς στεφανοῦται, ἐάν μήν νομίμως ἀθλήσῃ», ἐάν δηλαδή δέν ἀγωνισθεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία μέ ὁδηγό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἐκφραζόμενο διά τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς ζωῆς τῶν ἁγίων.
Καί ὅπως κάθε ἀθλητής πρέπει νά ἔχει προσηλωμένο τόν νοῦ καί τό βλέμμα του στόν στόχο καί τόν σκοπό του, τό ἴδιο πρέπει νά κάνουμε καί ἐμεῖς, ἔχοντας ὡς στόχο καί σκοπό τοῦ ἀγῶνος μας Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τόν καθοδηγητή μας, Αὐτόν τοῦ ὁποίου ἡ χάρη μᾶς εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητη γιά νά συνεχίσουμε, Αὐτόν ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ ἐγγύηση τῆς σωτηρίας μας, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, χάριν τοῦ ὁποίου καί πάντες οἱ ἐν Τρίκκῃ ἅγιοι ἀγωνίσθηκαν καί ἐμαρτύρησαν καί γιά τήν ἀγάπη του θυσιάσθηκαν ψυχῇ τε καί σώματι, ὥστε νά εὐφραίνονται τώρα πλησίον του, ἀπολαμβάνοντας τήν ἀνέκφραστη ἡδονή τῶν θεωρούντων τό ἄρρητο κάλλος τοῦ θεανδρικοῦ του προσώπου.
Αὐτοί ἀποτελοῦν καί γιά σᾶς καί γιά ὅλους μας φωτεινούς ὁδοδεῖκτες, σημεῖα ἀναφορᾶς, μεσίτες καί πρεσβευτές, συμπαραστάτες καί βοηθούς στήν πορεία μας γιά τή συνάντησή μας μέ τόν Χριστό.
Αὐτοί, οἱ ὁποῖοι μέ ποικίλους τρόπους ἐπέτυχαν τόν σκοπό τῆς ζωῆς τους, δίδοντας τή μαρτυρία τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης στόν Χριστό, καί οὐράνωσαν τή γῆ τῶν Τρικκαίων καί οὐρανώνουν καί τίς ψυχές ὅσων «καυχώμενοι ἐν Κυρίῳ» γιά τά πνευματικά τους κατορθώματα καί ἐπικαλούμενοι τίς πρεσβεῖες τους, ἀγωνίζονται νά βαδίσουν στά ἴχνη τους.
Αὐτῶν τίς θεοπειθεῖς πρεσβεῖες καί τή μεσιτεία ἐπικαλοῦμαι ταπεινά γιά ὅλους σας, ὥστε νά ὁδηγηθοῦμε καί ἐμεῖς διά τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ στήν ἁγιότητα, στόν μόνο ἀληθινό σκοπό τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως, ἔστω καί ἐάν συχνά τόν ξεχνοῦμε καί τόν λησμονοῦμε μέσα στή δίνη τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν καί τόν κυκεώνα τοῦ συγχρόνου κόσμου.
Εὐχαριστώντας γιά μία ἀκόμη φορά τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, τόν Ἅγιο Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης κύριο Χρυσόστομο, ἀγαπητό καί πολυφίλητο ἀδελφό, διά τήν εὐγενῆ καί ἀδελφική πρόσκλησή του, εὔχομαι ὁλοκαρδίως καί ταπεινῶς οἱ εὐχές καί οἱ πρεσβεῖες πάντων τῶν ἐν Τρίκκῃ ἁγίων, ὁσίων, πατέρων, μαρτύρων καί νεομαρτύρων, τούς ὁποίους τιμᾶ καί εὐλαβεῖται, νά τόν χαριτώνουν, νά τόν ἐνισχύουν, νά τόν ἐνδυναμώνουν στή διακονία του, νά τόν σοφίζουν καί νά τόν κρατύνουν, ὥστε νά συνεχίσει νά ποιμαίνει τόν εὐλογημένο λαό τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπόλεως θεοφιλῶς καί θεαρέστως, ὅπως καί μέχρι σήμερα, καί νά ἀποτελεῖ διά τῆς ζωῆς καί διά τῶν λόγων του πρότυπο καί γιά τούς ἱερεῖς ἀλλά καί γιά τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς ἐπαρχίας του πρός ἁγιασμό καί σωτηρία τῶν ψυχῶν τους ἀλλά καί πρός δόξαν καί ἔπαινον τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ ἐνδοξαζομένου ἐν τοῖς ἁγίοις».
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Α΄
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Β΄
