Η Ταυτότητα της Ημέρας

15/05/2021, 11:53
Διαβάζεται σε 5'

Plus

Η ταυτότητα της ημέρας σήμερα Σάββατο 15 Μαϊου 2021 είναι η 135η ημέρα του έτους. Η ανατολή του ηλίου έγινε στις 06:13 π.μ. και η δύση θα γίνει στις 20:29 μ.μ..

Σήμερα είναι του Παχωμίου του Μεγάλου, του Αχιλλίου οσίου, επισκόπου Λαρίσης, πολιούχου Αγίου της Λάρισας, και του Οσίου Βαρβάρου του Μυροβλύτου, και γιορτάζουν οι Αχίλλιος, Βάρβαρος, Παχώμιος.

Όσιος Παχώμιος

Ιδρυτής και οργανωτής του κοινοβιακού μοναχισμού, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 15 Μαΐου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Παχώμιος.

Ο Παχώμιος καταγόταν από την Άνω Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Μόνασε στην έρημο της Τοβεννησίας επί Νείλου, όπου έχτισε κελί (1325), το οποίο εξελίχθηκε σε μονή και αργότερα σε συγκρότημα μονών με 1400 μοναχούς. Τον Μάιο του 348 προσβλήθηκε από πανώλη και παρέδωσε το πνεύμα.

Απολυτίκιο

Αγελάρχης εδείχθης του Αρχιποιμένος, Μοναστών τας αγέλας Πάτερ Παχώμιε, προς την μάνδραν οδηγῶν την επουράνιον, καὶ το πρέπον ασκηταίς, εκείθεν σχήμα μυηθείς, και τοῦτο πάλιν μυήσας, νυν δε συν τούτοις αγάλλη, και συγχορεύεις εν ουρανίαις σκηναίς.

Άγιος Αχίλλιος

Μητροπολίτης Λάρισας κατά τον τέταρτο αιώνα. Η μνήμη του τιμάται από την εκκλησία στις 15 Μαΐου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Αχίλλιος.

Ο Αχίλλιος καταγόταν από την Καππαδοκία και ως επίσκοπος Λάρισας έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο (325), όπου διακρίθηκε για τη θεολογική του κατάρτιση. Παρέμεινε μητροπολίτης Λάρισας μέχρι του θανάτου του.

Ο Άγιος Αχίλλιος είναι πολιούχος της Λάρισας. Τα λείψανά του βρίσκονται στον ομώνυμο μητροπολιτικό ναό της Λάρισας.

Απολυτίκιο

Χαίρει έχουσα, η Θεσσαλία, σε ακοίμητον, φρουρών προστάτην, και της Λαρίσης η πόλις αδάμαντα, η Εκκλησία την εύηχον σάλπιγγα, το του Υιού ομοούσιον κηρύξασαν, Πάτερ Άγιε Ιεράρχα Αχίλλιε, Χριστόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ειρήνην ταις ψυχαίς ημών.

Όσιος Βάρβαρος ο Μυροβλήτης

Άγιος της Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 15 Μαΐου ως Όσιος Βάρβαρος ο Μυροβλήτης και στις 23 Ιουνίου ως Όσιος Βάρβαρος ο Πενταπολίτης. Τις δύο αυτές ημέρες, κατά τις οποίες τιμάται η μνήμη του, εορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Βάρβαρος.

Ο Βάρβαρος ανήκε σε μία ληστρική ομάδα Σαρακηνών, η οποία επέδραμε στη νότια Ήπειρο και την Αιτωλία, επί των ημερών του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Τραυλού (820-829), σύμφωνα με τους συναξαριστές. Σε κάποια σύγκρουση, οι σύντροφοί του σκοτώθηκαν και από τότε ο Βάρβαρος συνέχισε το ληστρικό έργο μόνος του. Κάποια ημέρα, μπήκε σε μία εκκλησία που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο, κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, και ω του θαύματος πέταξε τα ληστρικά όπλα του, κατηχήθηκε και βαπτίστηκε χριστιανός. Στη συνέχεια ασκήτευσε στην περιοχή του Ξηρομέρου, αλλά μία νύχτα ένας γεωργός τον πέρασε για θηρίο και τον σκότωσε. Ο τάφος του ανέδιδε μύρο, γι’ αυτό ο Όσιος Βάρβαρος ονομάστηκε Μυροβλήτης.

Στον Όσιο Βάρβαρο πιστώνονται και πολλά θαύματα. Ένα από αυτά συνέβη, σύμφωνα την παράδοση, το 1571, όταν ένας Ενετός στρατιωτικός, ονόματι Σκλαβούνος, που είχε λάβει μέρος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, ασθένησε ξαφνικά από θανατηφόρα ασθένεια. Ο ασθενής είδε τον Όσιο σε όραμα, ο οποίος τον κάλεσε να προσκυνήσει τον τάφο του, για να θεραπευθεί. Πράγματι, όταν έφθασε στον τάφο του Οσίου, προσκύνησε με ευλάβεια κι έγινε καλά. Θέλοντας να τιμήσει τον άγιο έκανε ανακομιδή των λειψάνων του, με σκοπό να τα μεταφέρει στη Βενετία. Περνώντας από την Κέρκυρα για ανεφοδιασμό, σταμάτησε στο χωριό Ποταμός, όπου θεραπεύθηκε ένας παράλυτος νέος. Γι’ αυτό και σήμερα υπάρχει εκεί ναός αφιερωμένος στον Όσιο Βάρβαρο.

Απολυτίκιο

Μαρτυρικόν αγώνα γενναίως ηγώνισαι, ασκητικώ δε πόνω τον βίον διήνυσας όσιε Βάρβαρε· διο την χάριν εδέξω διπλήν, δια μεν του λειψάνου ασθενείας διώκων, τη ψυχή δε συγχαίρων τω Χριστώ, ον δυσώπει, υπέρ ημών των αισίως τιμώντων σε.

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές

Διεθνής Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης
Διεθνής Ημέρα Οικογένειας
Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Οζώδη Σκλήρυνση
Παγκόσμια Ημέρα Ουίσκι
Ημέρα των Πεσόντων Αστυνομικών στις ΗΠΑ.
Ημέρα της Ανεξαρτησίας στην Παραγουάη (από την Ισπανία το 1811).
Ημέρα του Δασκάλου στο Μεξικό και τη Νότιο Κορέα.
Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων στη Σλοβενία.
Ημέρα της Καταστροφής («Νάκμπα») στα Παλαιστινιακά εδάφη για τις θανατώσεις και τις εκτοπίσεις των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς μετά την ήττα στον Πόλεμο του 1948 και την ανεξαρτησία του κράτους του Ισραήλ.

Σαν σήμερα

Θωρηκτό Αβέρωφ

Το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ» είναι ένα πλοίο – θρύλος του Πολεμικού μας Ναυτικού. Είναι ζήτημα αν στην παγκόσμια ναυτική ιστορία θα συναντήσουμε άλλο πολεμικό πλοίο που να συνδέθηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με την ιστορία ενός έθνους. Η φήμη και ο σεβασμός που απολαμβάνει απ’ όλους τους Έλληνες φθάνει ως τις μέρες μας.

Το πλοίο ναυπηγήθηκε στο Λιβόρνο της Ιταλίας, αρχικά για τις ανάγκες του πολεμικού ναυτικού της Ιταλίας. Όμως, η ακύρωση της παραγγελίας ώθησε την κυβέρνηση του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη να ενδιαφερθεί για την αγορά του στα τέλη του 1909 (12 Νοεμβρίου) και να προλάβει τους Τούρκους που προς στιγμήν το διεκδίκησαν. Ήταν η εποχή που η χώρας μας είχε επιδοθεί σ’ ένα εκτεταμένο εκσυγχρονισμό των ενόπλων της δυνάμεων, μετά την ατυχή έκβαση του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Ειδικά στο Πολεμικό Ναυτικό, ο στόλος ήταν απαρχαιωμένος και η κυριαρχία στο Αιγαίο απαιτούσε την ένταξη νέων σύγχρονων μονάδων στη δύναμή του.

Η αγορά του θωρακισμένου καταδρομικού ή βαρέως ευδρόμου, σύμφωνα με τη στρατιωτική ορολογία, κόστισε 24.000.000 δραχμές και ήταν συμφέρουσα χάρις στη διαπραγματευτική ικανότητα του υπουργού Ναυτικών, Ιωάννη Δαμιανού. Το 1/3 του ποσού καταβλήθηκε από το κληροδότημα του ηπειρώτη επιχειρηματία και εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ (1815-1899) και εξ αυτού του λόγου το πλοίο έλαβε το όνομά του.

Το θωρηκτό «Αβέρωφ» καθελκύστηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1910 και παραδόθηκε στη χώρα μας στις 15 Μαΐου 1911. Ύστερα από ένα σύντομο ταξίδι στην Αγγλία με την ευκαιρία της στέψης του βασιλιά Γεωργίου Ε’, την 1η Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου κατέπλευσε στο Φάληρο κι έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τον ελληνικό λαό. Το πλοίο, από τα πιο σύγχρονα πολεμικά της εποχής του, ήταν ατμοκίνητο, έπλεε με ταχύτητα 24 κόμβων και είχε πλήρωμα 20 αξιωματικών και 670 ναυτών. Αμέσως έγινε η ναυαρχίδα του απαρχαιωμένου ελληνικού στόλου.

Στο θωρηκτό «Αβέρωφ» δόθηκε η ευκαιρία ήδη από την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου να επιβάλει την παρουσία τους και σε επιχειρησιακό επίπεδο να αλλάξει τις ισορροπίες στο Αιγαίο. Με κυβερνήτη τον ναύαρχο και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Παύλο Κουντουριώτη (1855-1935), ηγήθηκε των ελληνικών δυνάμεων στις νικηφόρες ναυμαχίες της Έλλης (3 Δεκεμβρίου 1912) και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913) κατά του τουρκικού στόλου, διαλύοντας τις προσδοκίες της Υψηλής Πύλης για τον έλεγχο του Αιγαίου.

Τον Οκτώβριο του 1918 το «Αβέρωφ» αγκυροβόλησε στην Κωνσταντινούπολη και ύψωσε την ελληνική σημαία απέναντι από το παλάτι του Σουλτάνου, καθώς η χώρα μας ήταν μία από τις νικήτριες δυνάμεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με την κατάρρευση του Μικρασιατικού μετώπου το καλοκαίρι του 1922 βρέθηκε ξανά στα παράλια της Ιωνίας, για να βοηθήσει στη μεταφορά των στρατευμάτων και του ξεριζωμένου ελληνικού στοιχείου.

Αμέσως μετά υπέστη γενική επισκευή στη Γαλλία και το 1928 ανέλαβε και πάλι δράση. Την περίοδο του Μεσοπολέμου συνδέθηκε με θλιβερά επεισόδια, που είχαν μοιραίες συνέπειες για τις μετέπειτα εξελίξεις των εσωτερικών μας πραγμάτων. Το θλιβερότερο απ’ όλα ήταν η χρησιμοποίησή του από τους στασιαστές στο φιλοβενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935.

Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και γερασμένο, παρέμεινε η ναυαρχίδα του ελληνικού στόλου. Μετά τη γερμανική εισβολή, τον Απρίλιο του 1941, επικράτησε προς στιγμήν η ιδέα να βυθισθεί για να μην παραδοθεί στον εχθρό, αλλά γρήγορα εγκαταλείφθηκε. Το «τυχερό καράβι», όπως είχε αποκληθεί, έφθασε τελικά σώο στην Αλεξάνδρεια και για το υπόλοιπο του πολέμου συμμετείχε σε νηοπομπές στον Ινδικό Ωκεανό.

Οι δύο τελευταίες του αποστολές – ειρηνικές αυτή τη φορά – ήταν η μεταφορά της κυβέρνησης της Απελευθέρωσης του Γεωργίου Παπανδρέου στον Πειραιά (17 Οκτωβρίου 1944) και το ταξίδι του στη Ρόδο (15 Μαΐου 1945), όπου έφερε το μήνυμα της προσάρτησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.

Το 1952 το «αήττητο πλοίο», που συνδέθηκε άρρηκτα με τον ναύαρχο Κουντουριώτη και την πολιτική πίστη του Ελευθερίου Βενιζέλου στη ναυτική ισχύ της Ελλάδος, παροπλίστηκε και σήμερα ναυλοχεί στο Φάληρο, όπου λειτουργεί ως Πολεμικό Μουσείο.

Πηγή: sansimera.gr