Η Ταυτότητα της Ημέρας

13/04/2021, 09:04
Διαβάζεται σε 4'

Plus

Η ταυτότητα της ημέρας σήμερα Τρίτη 13 Απριλίου 2021 είναι η 103η ημέρα του έτους. Η ανατολή του ηλίου έγινε στις 06:50 π.μ. και η δύση θα γίνει στις 20:00 μ.μ..

Σήμερα είναι του Μαρτίνου Πάπα Ρώμης και γιορτάζουν ο Μαρτίνος και η Μαρτίνη.

Άγιος Μαρτίνος

Ο Άγιος Μαρτίνος διετέλεσε Πάπας της Ρώμης (649-653) και αγιοποιήθηκε από την Εκκλησία για τους αντιαιρετικούς αγώνες του. Η μνήμη του τιμάται στις 13 Απριλίου (τόσο από τη Ρωμαιοκαθολική, όσο και από την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία) και την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Μαρτίνος και Μαρτίνη.

Ο Μαρτίνος γεννήθηκε μεταξύ 590 και 600 στο Τόδι της Ομβρικής (Τόντι Ούμπρια) και διετέλεσε αρχικά παπικός αποκρισιάριος (απεσταλμένος του Πάπα) στην Κωνσταντινούπολη.

Στις 5 Ιουλίου 649 ανήλθε στον Παπικό Θρόνο ως Μαρτίνος Α’, διαδεχόμενος τον Θεόδωρο Α’. Από την πρώτη στιγμή διακρίθηκε για τους αγώνες του εναντίον της αίρεσης του Μονοθελητισμού και Μονοενεργητισμού, η οποία υποστηρίχθηκε από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες Ηράκλειο (610-641) και Κώνστα Β’ (642-668), αλλά και από εκκκλησιαστικούς παράγοντες, όπως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Παύλος Β’.

Ο Μονοθελητισμός και η ηπιότερη εκδοχή του, ο Μονοενεργητισμός, ήταν χριστιανικά δόγματα, που θεωρούνται αιρετικά από την επίσημη Εκκλησία, σύμφωνα με τα οποία ο Ιησούς Χριστός είχε δύο φύσεις (θεία και ανθρώπινη), αλλά μόνο μία θέληση και μία ενέργεια, αντίστοιχα.

Ο Μαρτίνος συντάχθηκε με τη θεολογία του Μαξίμου του Ομολογητή και καταδίκασε την αίρεση στη σύνοδο του Λατερανού (5 -31 Οκτωβρίου 649).

Το 653, με διαταγή του αυτοκράτορα Κώνστα Β’, οδηγήθηκε δέσμιος στην Κωνσταντινούπολη, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο.

Με τη μεσολάβηση όμως του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου Β’, με τον οποίο βρίσκονταν σε αντίπαλα θεολογικά στρατόπεδα, η ποινή του μετριάστηκε σε εξορία στη Χερσώνα της Κριμαίας, όπου και πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 655.

Επέτειοι και Λοιπές Εορτές

Ημέρα Μνήμης για τα θύματα της Σφαγής του Κατίν στην Πολωνία. Η Σφαγή του Κατίν είναι μια σειρά από μαζικές εκτελέσεις Πολωνών αιχμαλώτων (κυρίως αξιωματικών), από την μυστική αστυνομία της Σοβιετικής Ένωσης NKVD (προδρόμου της KGB) την άνοιξη του 1940, στο δάσος του Κατίν κοντά στην ρωσική πόλη Σμολένσκ.
Στις ΗΠΑ τιμούν τα γενέθλια του Τόμας Τζέφερσον, του 3ου Προέδρου και εκ των ιδρυτών-πατέρων των ΗΠΑ.
Οι Ινδουϊστές γιορτάζουν την γέννηση του Ράμα, της έβδομης ενσάρκωσης (άβαταρ) της θεότητας Βισνού. (Rama Namawi).
Στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας γιορτάζουν την παραδοσιακή Πρωτοχρονιά.
Ημέρα των αδίκως διωχθέντων στην Σλοβακία. Είναι ημέρα μνήμης για το κλείσιμο των ανδρικών μοναστηριών από το κομμουνιστικό καθεστώς της Τσεχοσλοβακίας στις 13 Απριλίου 1950.
Ημέρα της Ροδακινόπιτας στις ΗΠΑ.

Σαν σήμερα

Η καταστροφή της Νάουσας

Η Νάουσα στην απαρχή της Επανάστασης του ‘21 ήταν μία ακμάζουσα πόλη με 10.000 κατοίκους. Ο Αλή Πασάς είχε προσπαθήσει να την εντάξει στο πασαλίκι του, αλλά είχε αποτύχει κατόπιν της αντίστασης των κατοίκων της και της έκδοσης σουλτανικού φιρμανιού που τον διέταζε να εγκαταλείψει το εγχείρημά του. Από το 1812 την προστασία της Νάουσας είχε αναλάβει ο αρχιευνούχος του σεραγιού με οθωμανό διοικητή, αλλά ουσιαστικά την εξουσία ασκούσαν οι έλληνες πρόκριτοι.

Μετά τον επαναστατικό αναβρασμό στον Όλυμπο και την επικράτηση της Υψηλής Πύλης επί του Αλή Πασά, είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την κήρυξη της Επανάστασης στην περιοχή. Στις 19 Φεβρουαρίου 1822, ανήμερα της Κυριακής της Ορθοδοξίας, ο Νάουσας Ζαφειράκης (Ζαφείρης Θεοδοσίου) ύψωσε την επαναστατική σημαία στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, μετά το τέλος της λειτουργίας.

Στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου 1.800 έλληνες αγωνιστές κατευθύνθηκαν προς τη Μονή της Παναγίας Δοβρά και από εκεί επιτέθηκαν εναντίον της Βέροιας, χωρίς αξιόλογο αποτέλεσμα. Αντίθετα, σημαντική νίκη σημείωσαν οι επαναστάτες στις 12 Μαρτίου στη μονή της Δοβράς, με επικεφαλής τον αρματολό Γερο-Καρατάσο (Αναστάσιος Καρατάσος), τον Αγγελή Γάτσο και τον Ζαφειράκη, σε μάχη εναντίον 4.000 Τούρκων, που εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης με μεγάλες απώλειες (300 νεκροί και πολλοί τραυματίες).

Οι Τούρκοι, με νέες ενισχύσεις που έφθασαν στο μεταξύ από τη Θεσσαλονίκη, ανακατέλαβαν τη μονή και οργάνωσαν το σχέδιο για να πλήξουν τη Νάουσα, που ήταν η κύρια εστία του ξεσηκωμού στην περιοχή. Την επιχείρηση ανέλαβε ο Εμπού Λουμπούτ με μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Στις 26 Μαρτίου, με επιστολή του κάλεσε τους επαναστάτες να καταθέσουν τα όπλα και μετά την αρνητική απάντησή τους, στρατοπέδευσε στη θέση Ροδιά στις 6 Απριλίου και άρχισε την πολιορκία της πόλης, την άμυνα της οποίας είχε ενισχύσει και ο κλεφταρματολός του Ολύμπου Διαμαντής Νικολάου.

Τη νύχτα της 12ης προς την 13η Απριλίου οι Τούρκοι κατόρθωσαν ύστερα από γενική επίθεση και σφοδρό κανονιοβολισμό να μπουν στην πόλη, όπου άρχισαν σφοδρές οδομαχίες. Ο Ζαφειράκης με τον Γερο-Καρατάσο, τον Διαμαντή Νικολάου και 500 άνδρες συνέχισαν επί τρεις μέρες τον αγώνα κλεισμένοι στον πύργο του Ζαφειράκη, και όταν ο κλοιός έγινε απειλητικός, κατόρθωσαν να
διαφύγουν προς το Βέρμιο. Λίγο αργότερα, όμως, ο Ζαφειράκης και ο Γιαννάκης Καρατάσος (γιος του Γερο-Καρατάσου) έπεφταν νεκροί στη θέση Σοφολιό, όταν κυκλώθηκα από τουρκικό απόσπασμα.

Μέσα στη Νάουσα οι σφαγές είχαν μεταβάλει την πόλη σε πραγματική κόλαση και σελίδες αυτοθυσίας και ηρωισμού γράφτηκαν από τις πιο ένδοξες της Επανάστασης. Στη θέση Σδουμπάνοι, στη γέφυρα της Αραπίτσας, δεκατρείς νέες για να αποφύγουν την ατίμωση έπεσαν στον καταρράκτη, ενώ άλλοι αγωνίστηκαν μέχρι την τελευταία στιγμή σώμα με σώμα, εναντίον των Τούρκων.

Οι νεκροί, ανάμεσά τους και ο Κώστας Κασομούλης, πατέρας του αγωνιστή και ιστορικού Νικολάου Κασομούλη και οι αιχμάλωτοι έφτασαν τις 5.000, σύμφωνα με τον Σπυρίδωνα Τρικούπη. Από τους αιχμαλώτους «πολλοί ανηλεώς εβασανίσθησαν, πολλαί γυναίκες εις τας φλόγας ερρίφθησαν, έγκυοι εξεκοιλιάσθησαν, τέκνα έμπροσθεν των γονέων εσφάγησαν», σύμφωνα με τον Τρικούπη. Αλλά και από τις τουρκικές μαρτυρίες προκύπτει ότι η μανία των Τούρκων εναντίον των αμάχων υπήρξε ασυγκράτητη.

Ο Εμπού Λουμπούτ στις 21 Απριλίου 1822 έγραφε στον ιεροδίκη Βέροιας για τα αποτελέσματα της εκστρατείας κατά της Νάουσας. Το κείμενο του εκπορθητή της είναι αποκαλυπτικό: «Όταν εισήλθομεν θριαμβευτικώς εντός της ειρημένης πόλεως, γενόμενοι κύριοι αυτής, οι καπεταναίοι αυτών, επωφελούμενοι του σκότους της νυκτός κατώρθωσαν να αποδράσουν εις τα γειτονικά όρη […] όσοι όμως εκ των ειρημένων επαναστατών δεν κατώρθωσαν να διαφύγουν, κρυβέντες εντός της πόλεως, συνελήφθησαν, εφαρμοσθεισών κατ’ αυτών αυστηρότατα και άνευ οίκτου των διατάξεων του εκδοθέντος ιερού φετβά. Ούτοι, υπερβαίνοντες τας δύο χιλιάδας, εθανατώθησαν πάντες, είτε διελθόντες δια στόματος μαχαίρας, είτε σταλέντες εις την κόλασιν δι’ απαγχονισμού, τα τέκνα και αι σύζυγοι αύτών εξηνδραποδίσθησαν, αι περιουσίαι των εδημεύθησαν και παρεδόθησαν εις το πυρ, συμπληρωθείσης ούτω της νίκης και εκτελεσθείσης πλήρως της αυτοκρατορικής επιθυμίας».

Με την κατάληψη της Νάουσας έσβησε ουσιαστικά η επανάσταση στη
Μακεδονία, μολονότι οι Έλληνες δεν έπαυσαν να παρενοχλούν τους Τούρκους στην περιοχή, ενώ ο Γερο-Καρατάσος με 300 άνδρες κατέφυγε στη νότια Ελλάδα, όπου συνέχισε τον αγώνα.

Πηγή: sansimera.gr