Από την πρώτη στιγμή που έγινε η ιστορική πια συγχώνευση Ικάρων και Αιόλου για να προκύψουν τα Τρίκαλα Basket οι προσδοκίες των φιλάθλων ήταν μεγάλες.
Ετσι οι πρωταγωνιστές πέραν όλων των άλλων έπρεπε να συνηθίσουν την πίεση, ξέροντας ότι στις επιτυχίες αυτές θα γίνονταν δεκτές περίπου ως κάτι φυσιολογικό, ενώ στις μέτριες εμφανίσεις και στα φρεναρίσματα η κριτική θα περίσσευε.
Ηταν αδήριτη ανάγκη λοιπόν να βρεθεί η κατάλληλη συνταγή που θα επιτρέψει στην ομάδα να ανοίξει τα φτερά της.
Ασφαλώς το τμήμα χρειάστηκε τον χρόνο του προκειμένου άπαντες να βρουν τον ρόλο τους και να δομήσουν ένα σύνολο με οδηγό το ομαδικό πνεύμα.
Αλλωστε αυτά τα στοιχεία συνόδευαν διαχρονικά τις Τρικαλινές εκδόσεις, που παρουσίασαν μοναδικές επιτυχίες γυρίζοντας σελίδα.
Σίγουρα από το μυαλό των στελεχών του τμήματος δεν βγαίνει η προοπτική υπέρβασης, κάτι που τονίστηκε και στις προγραμματικές δηλώσεις.
Εννοείται ότι οι μαζεμένες νίκες εκτοξεύουν την αυτοπεποίθηση, ενώ όλοι θέλουν να βρεθεί λύση στο θέμα που ανέκυψε με τους κριτές για να συνεχίσουν κανονικά το ταξίδι τους.
