Παρακολουθούμε όλοι οι σκεπτόμενοι νέοι της περιοχής με ιδιαίτερη κατάπληξη ότι στα τοπικά ΜΜΕ και στις σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αφορούν την περιοχή μας, το βασικό θέμα τα τελευταία χρόνια είναι η προσπάθεια για τη μη εγκατάσταση αιολικών πάρκων.Κάτι με το οποίο και εμείς συμφωνούμε απόλυτα. Επιγραμματικά, συμφωνούμε λόγω παλιάς τεχνολογίας των ανεμογεννητριών , χαμηλής ενεργειακής απόδοσης και μη αποθήκευσης της παραγόμενης ενέργειας, λόγω έλλειψης σοβαρών ανταποδοτικών ωφελειών για την τοπική κοινωνία, σημαντικότατης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης καθώς και για εθνικούς λόγους, αφού η γρήγορη μετάβαση από το λιγνίτη στις ΑΠΕ και το φυσικό αέριο, θα μας καταστήσουν ενεργειακά εξαρτημένους από άλλες χώρες.
Όμως για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, το πραγματικό πρόβλημα του ν. Τρικάλων και ιδιαίτερα της περιοχής μας, είναι η πληθυσμιακή γήρανση, η εγκατάλειψη του ορεινού όγκου, η απουσία αναπτυξιακών έργων και θέσεων εργασίας. Έτσι, ακόμα και να κερδηθεί αυτή η μάχη, αυτό θα είναι για πολύ λίγο. Διότι:
ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΧΩΡΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ
Παρακολουθούμε λοιπόν, κάποιουςκυρίως μεγαλύτερους σε ηλικία Ασπροποταμίτες, να μοιράζουν συγχαρητήρια στο Δήμο Μετεώρων και την Περιφέρεια για τα ψηφίσματα που βγάζουν ενάντια στην εγκατάσταση των αιολικών πάρκων, λησμονώντας ότι είναι- οι περισσότεροι- οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι με την αδιαφορία τους για την περιοχή και την εγκατάλειψη της, ανοίγουν το δρόμο στην άλωσή της. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Ο Ασπροπόταμος και τα γύρω χωριά, πρέπει να μείνουν πρωτίστως ελεύθερα, για τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας- που τα προηγούμενα χρόνια της ευδαιμονίας εξασφάλισαν μια καλή δουλειά και ίσως μια αξιοπρεπή σύνταξη- που θέλουν να κάνουν κάπου ήρεμα τις διακοπές τους ή για τους νέους ανθρώπους που θέλουν να μένουν ένα μεγάλο διάστημα κάθε έτους στην περιοχή, εφόσον έχουν μία κάποια απασχόληση;
Φυσικά καταλαβαίνουμε ότι πρωτίστως πρέπει να ενεργούμε για τους νέους, διότι αυτοί είναι το μέλλον μας. Αυτή τη στιγμή όμως πράττουμε το αντίθετο και για αυτό το λόγο βρισκόμαστε σε φθίνουσα πορεία διαρκείας ως χώρα. Δύσκολα θα βρεις ένα νέο άνθρωπο να αρθρογραφεί στα siteκαι τις τοπικές εφημερίδες, δύσκολα θα ακούσεις κάποιον κάτω από τα 60 έτη, να αρθρώνει λόγο στους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.Και μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν νέοι με καταγωγή από την περιοχή που ενώ το επιθυμούν, δεν επισκέπτονται τον τόπο τους, γιατί δεν έχουν χρήματα ούτε για τα μεταφορικά. Σε αυτή την περίοδο ζούμε. Όμως συνεχίζουν να αγαπάνετην περιοχή και να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο για αυτή. Υπάρχει όμως τρόπος να δημιουργηθούνε θέσεις εργασίας στην περιοχή και αυτό το καλύτερο αύριο;
Φυσικά. Δε θα είχε κανένα νόημα ως νέοι άνθρωποι να ασκούμε κριτική, μη έχοντας ιδέες και προτάσεις για μία διαφορετική αναπτυξιακή πορεία της περιοχής στην οποία θέτουμε τους εαυτούς μας ως στρατιώτες και ως θεματοφύλακες της εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση και ηθικοί άνθρωποι να την υλοποιήσουν. Το ξέρουμε πολύ καλά, ότι ως νέοι αυτής της γενιάς θα συνεχίσουμε να περνάμε δύσκολα. Τουλάχιστον ας δημιουργήσουμε για τα δικά μας παιδιά, για τα εγγόνια σας, ένα μέλλον με προοπτική. Οι προτάσεις που παρουσιάζουμε στοχεύουν στη δημιουργία τουλάχιστον 120 μονίμων, 280 περίπου εποχιακών θέσεων εργασίας και συνδυάζονται με δράσεις που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης και στα αστικά κέντρα του νομού. Το κόστος δε των δράσεων, είναι φυσικά πολύ μικρότερο από τη δημιουργία περιφερειακής οδού στην πόλη της Καλαμπάκας!( το οποίο εκτιμάται περίπου σε 25 εκ. ευρώ).
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
- Αν ερευνήσουμε λίγο στην όμορη περιφέρεια της Ηπείρου, το νομό Ιωαννίνων, θα δούμε ότι σε περιοχές πιο δυσπρόσιτες από τη δική μας, ολόκληρα χωριά συντηρούνε αξιόλογο πληθυσμό λόγω της ύπαρξης εταιρειών εμφιάλωσης νερού( Κωστηλάτα, Μιτσικέλι, Ζαγόρι κτλ.). Στη δική μας περιοχή, γνωρίζουμε ότι αξιόλογες πηγές υπάρχουν στον Κλεινοβό( όπου λειτουργεί ξανά εμφιαλωτήριο), γύρω από την Κρανιά και φυσικά στον Αμάραντο, για τον οποίο έγινε πραγματική μάχη μεταξύ εταιρειών για την αποκλειστική χρήση των νερών των πηγών του. Τελικά με τη σύμφωνη γνώμη του τοπικού συμβουλίου της -πλέον- πρώην κοινότητας Αμαράντου-Ελαφίου, και της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Μετεώρων, το νερό παραχωρήθηκε αρχικά ( εκκρεμούν πολλές αδειοδοτήσεις και είναι δύσκολο να πάρει οριστική άδεια αν υπάρχει σοβαρότητα στις υπηρεσίες του Δήμου και της Περιφέρειας), στην εταιρεία Θεόνη, ολλανδικών κατά βάσει συμφερόντων, με έδρα τη ΒατσουνιάΚαρδίτσας, για 50 χρόνια!.
Τι συμβαίνει με αυτή την εταιρεία και ποιες είναι οι προθέσεις τηςγια τις πηγές του Αμάραντου; Σκοπός της εταιρείας είναι μέσω μεγάλων σωληνώσεων, να μεταφέρει το νερό από το περιβαλλοντικά ευαίσθητο δάσος του Αμάραντου, σε απόσταση περίπου 8-10 χλμ. νότια, στην περιοχή του Μηλότοπου, κοντά στο Ελάφι, όπου θα υπάρχει το εργοστάσιο παραγωγής της εταιρείας. Δηλαδή η παραγωγή δε θα βρίσκεται στον Αμάραντο κι επομένως δε θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στην περιοχή( Αμάραντος, Καστανιά, Κλεινοβός). Από το βασικό πόρο του Αμάραντου, το καταπληκτικής ποιότητας νερό του, θα ευνοηθούν άλλες περιοχές που αυτή την στιγμή, είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από τα χωριά που βρίσκονται στις παρυφές του Ασπροποτάμου. Αυτό δε συνιστά ισορροπημένη και δίκαιη ανάπτυξη.
Θα δημιουργηθούν περιβαλλοντικά προβλήματα από τη λειτουργία αυτής της επιχείρησης; Εφόσον, η επιχείρησηπεριοριζόταν στο να λαμβάνει ημερησίως ποσότητα νερού, που αντιστοιχούσε σε 40.000-50.000 μπουκάλια 0,5 lt., τότε η ποσότητα αυτή θα ήταν οριακά ασφαλής, για την εύρυθμη λειτουργία του οικοσυστήματος. Στην αρχική σύμβαση όμως που υπογράφτηκε, το μέγιστο όριο που μπορεί να αντλήσει η εταιρεία είναι 98.000 κ.μ. ετησίως, όπου αντιστοιχεί σε 10 φορές μεγαλύτερη ποσότητα ημερησίως από αυτή των 40.000-50.000 μπουκαλιών των 0,5 lt. Επίσης, βάσει σύμβασης πάντα, το έργο αυτό συνδέεται τεχνηέντως με την άρδευση της κατάντι του Αμάραντου περιοχής, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο τον έλεγχο των ποσότητας νερού που θα λαμβάνει η εταιρεία.
Σε επικοινωνία που είχαμε με τους κατοίκους της Βατσουνιάς, οι άνθρωποι μας εξήγησαν ότι ενώ υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό την άφιξη της εταιρείας το 2013, όπου δημιούργησε ορισμένες θέσεις εργασίας στοχωριότους, στη συνέχεια η επιμονή της εταιρείας να ζητάει όλο και μεγαλύτερες ποσότητες νερού σταδιακά, έφερε προστριβές στην τοπική κοινωνία. Μάλιστα το 2018, είχαμε κατολισθητικά φαινόμενα σε τοποθεσία της Βατσουνιάς, για πρώτη φορά στα χρονικά του χωριού, που θυμίζουν έντονα την περίπτωση του Ροπωτού και τη διατάραξη του υδρολογικού κύκλου της περιοχής όπου θεωρείται η κύρια αιτία εκδήλωσης του φαινομένου της καθίζησης του εδάφους. Φυσικά δε γνωρίζουμε αν ευθύνεται η εταιρεία για αυτό το φαινόμενο, όμως οφείλουμε να το καταγράψουμε ως ενδεχόμενο για να αναλάβουν άπαντες τις ευθύνες τους.
Τι διαφορετικό θα μπορούσε να γίνει για την αξιοποίηση των πηγών του Αμαράντου και της ευρύτερης περιοχής, προς όφελος του περιβάλλοντος και της τοπικής κοινωνίας; Μια πολιτεία που θα είχε τοπικές αρχές( δήμαρχο, νομάρχη, περιφερειάρχη, υπηρεσίες) με ήθος, γνώσεις και όραμα, εκμεταλλευόμενη το νέο νόμο για τις συμπράξεις των δασικών συνεταιρισμών, θα μπορούσε υπό τη σκέπη 3-4 συνεταιρισμών της περιοχής, να δημιουργήσει ένα συνεταιριστικό εμφιαλωτήριο, το οποίο θα να εκμεταλλεύεται τις πηγές της περιοχής που έχουν παρόμοια ποιοτικά χαρακτηριστικά, για την παραγωγή ενός τελικού προϊόντος, του ποιοτικότερου εμφιαλωμένου νερού στην Ελλάδα, υπό την ίδια επωνυμία και με εξαγωγικό χαρακτήρα. Οι ποσότητες άντλησης νερού, θα ελέγχονταν από την ίδια την τοπική κοινωνία, ώστε να μην αντιτίθενται στις άλλες παραγωγικές δραστηριότητες κατοίκων της περιοχής( κτηνοτροφία, υλοτομία, άρδευση, ύδρευση). Μέτοχοι θα μπορούσαν να είναι όλοι οι κάτοικοι -μόνιμοι και μη- των χωριών στα οποία ευρίσκονται οι πηγές, μέσω της εγγραφής τους στους κατά τόπους συνεταιρισμούς.Το καλό είναι ότι, συνδυάζοντας αυτό το προϊόν με μία οικολογική συσκευασία, όπου θα κατασκευάζεται από τα υπολείμματα ξυλείας της υλοτομικής διαδικασίας των συνεταιρισμών, δύναται αυτή η προσπάθεια, στα πλαίσια της κυκλικής βιοικονομίας όπου προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, να χρηματοδοτηθεί 100%, από ευρωπαϊκούς πόρους! Θα είναι και μία τεράστια διαφήμιση για την περιοχή μας αν καινοτομήσει σε αυτό τον τομέα. Ήδη έχουμε ολοκληρώσει το marketingplanκαι έχουμε προσεγγίσει τις πρώτες αγορές στο εξωτερικό που ενδιαφέρονται για το μοναδικό νερό της περιοχής μας.Βέβαια, αποτελεί ανησυχητικό φαινόμενο πως τα ΜΜΕ του νομού, με τα ψίχουλα που τους πετάει η ΘΕΟΝΗ, σιωπούν ή σιγοντάρουν την επένδυση που δεν είναι προς το συμφέρον των επόμενων γενεών, δείγμα της κατάπτωσης των ηθών των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων, που έχουν κάποια μικρή ή μεγαλύτερη εξουσία. Πιστεύουμε με αγάπη και ανοιχτή καρδιά, θα τους επαναφέρουμε στο δρόμο της ηθικής. Όταν ξεπουλάς το νερό της γης σου, μπορείς να αποφύγεις τις ανεμογεννήτριες;
- Η δεύτερη πρόταση πηγάζει από την πρώτη, διότι στόχος είναι οι προτάσεις μας να έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα και να επιδιώκουν την ισορροπημένη ανάπτυξη ολόκληρου του νομού. Μιλάμε το τελευταίο διάστημα για την επαναλειτουργία του ιστορικού κρατικού εργοστασίου ξυλείας στην Καλαμπάκα. Να λειτουργήσει φυσικά. Αλλά τι θα παράγει και προς όφελος ποιου; Προϊόντα ανταγωνιστικά προς τις τοπικές εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνται στον τομέα του ξύλου και προσφέρουν θέσεις εργασίας; Δεν υπάρχει λόγος. Η καινοτόμος συσκευασία από υπολείμματα ξυλείας όπου θα περιέχει το πολύτιμο νερό του Ασπροποτάμου δύναται να παράγεται εκεί.
Έτσι η επαναλειτουργία του κρατικού εργοστασίου Καλαμπάκας, θα συνδυαστεί με το συνεταιριστικό εμφιαλωτήτριο του Ασπροποτάμου, σε μία κοινή πρόταση, όπου στα πλαίσια της βιοικονομίας, θα χρηματοδοτηθεί επίσης πλήρως από ευρωπαϊκούς πόρους. Έτσι προσφέρουμε και θέσεις εργασίας στα ορεινά, αλλά και στο αστικό κέντρο του Δήμου Μετεώρων. Στη Φιλανδία, άρχισαν ήδη να κατασκευάζονται οι πρώτες συσκευασίες από υπολείμματα της υλοτομικής διαδικασίας αειφορικά εκμεταλλευομένων δασών.
- Πολλοί δε γνωρίζουν ότι στα όρια Καστανιάς-Αμαράντου λειτουργεί υδοηλεκτρικό εργοστάσιο από το 2004. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, για τα δύο αυτά χωριά και για τα έτη 2015-2019, αντιστοιχεί επιστροφή-συμψηφισμός -σε όλα τα νοικοκυριά τους- μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, ύψους 15.000 ευρώ. Βάσει του σχετικού νόμου, τα 15.000 ευρώ αποτελούν το 1% των εσόδων του ιδιώτη από τη λειτουργία του εργοστασίου. Δεν είμαστε σίγουροι ότι θα αποδοθούν, γιατί δεν είναι λεφτά που επιστρέφονται στο χέρι, αλλά υποτίθεται ότι γίνεται αυτός ο συμψηφισμός με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Πάντως τα έσοδα του ιδιώτη για αυτή την περίοδο, όπως αντιλαμβανόμαστε ανέρχονται σε περίπου 1,5 εκ. ευρώ!
Επομένως δόθηκε χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα και χωρίς θέσεις εργασίας η εκμετάλλευση του νερού της περιοχής, ενώ χάθηκε ταυτόχρονα και λόγω της ύπαρξης του υδροηλεκτρικούη δυνατότητα αλιείας της πέστροφας, όπου συμπλήρωνε το εισόδημα κάποιων κατοίκων της περιοχής. Σε άλλες περιοχές τουλάχιστον ( Βατσουνιά Καρδίτσης, Μαλακάσι) αυτά τα έργα γίνονται από συνεταιρισμούς κατοίκων και η πλειονότητα των εσόδων, μένει στην τοπική κοινωνία. Στο νομό Τρικάλων και τελευταία έντονα στο Δήμο Πύλης, προωθούνται έντονα τα ιδιωτικά αυτά υδροηλεκτρικά έργα, που δε προσφέρουν απολύτως τίποτα στην τοπική κοινωνία, η οποία έχει ήδη καταστρέψει σημαντικό κομμάτι του φυσικού της πλούτου, λόγω της Μεσοχώρας που αν λειτουργούσε, θα καθιστούσε το Δήμο Πύλης ενεργειακά αυτόνομο.
Αυτή είναι μια κλασική περίπτωση, που μας αποδεικνύει ότι ο τόπος μας έχει αρχίσει να ξεπουλιέται εδώ και καιρό και οι ανεμογεννήτριες είναι απλά η τελευταία έκφανση του σχεδίου τους. Τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα;
Εκλεγμένη επιτροπή των κατοίκων, θα έχει συνάντηση με την εταιρεία, απαιτώντας ως αντάλλαγμα των υπερκερδών της εταιρείας όλα αυτά τα χρόνια, τη χρηματοδότηση κάποιου κοινωφελούς έργου στην περιοχή. Σε αντίθετη περίπτωση, προσφυγή στη δικαιοσύνη και διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου, χτυπώντας την εταιρεία εκεί που πονάει, στους περιβαλλοντικούς όρους. Ποιο έργο όμως προτείνεται;
- Ένα έργο, που θα έπρεπε να γίνει εδώ και πολλά χρόνια από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Δήμο Μετεώρων στην Καστανιά και συγκεκριμένα στην περιοχή Γκούρα, που όχι μόνο θα απέτρεπε το κλείσιμο ξενοδοχείων αλλά θα δημιουργούσε και νέες επενδύσεις, είναι η δημιουργία ενός μικρού κλειστού γυμναστηρίου. Οι συνθήκες για καλοκαιρινή προετοιμασία είναι ιδανικές. Το Μέτσοβο, στο οποίο προπονείται την τελευταία δεκαετία ο μπασκετικός Ολυμπιακός, απέχει σε ευθεία γραμμή 17χλμ. από την Καστανιά.
Καλοκαιρινή προετοιμασία ομάδων σημαίνει γεμάτα ξενοδοχεία, επισκέπτες-φίλαθλοι, δημοσιογράφοι όπου θα μεταφέρουν τις εντυπώσεις τους από την περιοχή, θέσεις εργασίας, διανομή τοπικών προϊόντων και γενικότερα ανάπτυξη. Ποιο το κόστος του έργου; Πρόσφατα στη Σκιάθο, κατασκευάστηκε από την Περιφέρεια ένα πολύ συμπαθητικό κλειστό γυμναστήριο με βάση το ξύλο, το οποίο κόστισε περίπου 400.000 ευρώ. Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή, ότι αν το υδροηλεκτρικό Καστανιάς-Αμαράντου είχε κατασκευαστεί από την Περιφέρεια και το Δήμο Μετεώρων το 2004, αφαιρώντας το κόστος κατασκευής( περίπου 1,5 εκ. ευρώ), θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από τα έσοδα περίπου 10-παρόμοια με της Σκιάθου- κλειστά γυμναστήρια στον ορεινό όγκο του ν. Τρικάλων, καθιστώντας τον αθλητική πρωτεύουσα της Ελλάδας!
Ένα μεγάλο στοίχημα είναι το πως κάποια περιοχή του Ασπροποτάμου( Κατάφυτο, Στεφάνι), θα μπορούσε να καταστεί ως η πρώτη που θα επέτρεπε το αειφορικό κυνήγι με τόξο, όπου κερδίζει συνεχώς έδαφος σε όλο τον κόσμο, αλλά στην Ελλάδα δυστυχώς δεν επιτρέπεται ακόμα, γεγονός που συνεπάγεται απώλεια εσόδων για τη χώρα μας . Καταρχήν να εξηγήσουμε πως όταν λέμε αειφορικό κυνήγι με τόξο, εννοούμε ότι υπάρχουν κυνηγοί- αρκετοί και στην Ελλάδα- που θέλουν να ξεφύγουν από το μοντέλο του κυνηγιού με κυνηγετικά όπλα – που είναι και δύσκολο να ελεγχθεί ως προς την υπερθήρευση- και ως άθλημα, αναψυχή, ως περιβαλλοντικά πιο φιλικό τρόπο κυνηγιού, επιλέγουν το τόξο ως μέσο θήρευσης, όπως οι πρόγονοί μας πριν χιλιάδες χρόνια. Πως όμως θα μπορούσε να σχεδιαστεί μια τέτοια προσπάθεια; Αρχικά, με τη δημιουργία της 1ης σχολής τοξοβολίας. Που;
Ήδη γνωρίζουμε ότι η περιοχή πέριξ του Σταδίου Τρικάλων- όπως και η αντίστοιχη στην Καρδίτσα εδώ και χρόνια- λόγω της εγγύτητάς της στο κέντρο της πόλης και λόγω της άμεσης προσβασιμότητας της με τα πόδια ή το ποδήλατο από κάθε γωνιά της πόλης, προορίζεται για τη δημιουργία αειφορικού αθλητικού πάρκου, στα πλαίσια και της συμμετοχής της πόλης στο πρόγραμμα της Ε.Ε. για τις <<100 κλιματικά ουδέτερες πόλεις>> μέχρι το 2030. Θα είναι το μεγάλο έργο της επόμενης 10ετίας για την πόλη, το 1οαειφορικό αθλητικό κέντρο της χώρας, όπου θα στηρίζει και μία σειρά διοργανώσεων( πανεπιστημιάδες, πανελλήνια πρωταθλήματα κ.α.). Εκεί και στο χώρο του πρώην εργοστασίου ξυλείας, έχει προταθεί η δημιουργία ιπποδρομίου και σχολής τοξοβολίας, καθώς και ενωσιακό γήπεδο ποδοσφαίρου με τάπητα με βάση τον ξύλινο φελλό, στα πλαίσια της βιοοικονομίας, labτμήματος διαιτολογίας και Σεφαα, νέος στίβοςκαι περιπατητική διαδρομή, νέα γήπεδα beachvolley, υπαίθρια όργανα γυμναστικής με φορτιστές κτλ. Ένα καινοτόμο αθλητικό πάρκο, προσβάσιμο από παντού, ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα με φύλαξη και ιατρικό προσωπικό, το οποίο θα συνδέει τον Ασπροπόταμο με την πόλη των Τρικάλων, δημιουργώντας θέσεις εργασίας, ταυτόχρονα και στις 2 περιοχές. Όλα αυτά με χρηματοδοτήσεις της Ε.Ε στα πλαίσια ενός ενιαίου σχεδίου, όπου η μία πρόταση πηγάζει από την άλλη και ταυτόχρονα την ευνοεί.
- Στο ίδιο αθλητικό πάρκο, το labΔιαιτολογίας-Σεφαα, εκτός από την παρακολούθηση και αποκατάσταση των αθλούμενων του καινοτόμου αθλητικού πάρκου, θα έχει και την ευθύνη για το σχεδιασμό και την υλοποίηση καινοτόμων κατασκηνωτικών προγραμμάτων (π.χ. κατασκήνωση για αποκατάσταση φυσικής κατάστασης) σε ανενεργές κατασκηνώσεις του νομού και ιδιαίτερα της περιοχής του Ασπροποτάμου( Κουκουφλί, Αμάραντος). Επίσης, στο Κουκουφλί δύναται να υπάρξει συνεργασία με το τμήμα δασολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, για την πρακτική άσκηση των φοιτητών και την επαναλειτουργία του πεστροφογεννητικού σταθμού. Υπάρχουν αρκετοί νέοι της περιοχής μας που θα ήθελαν να συμβάλλουν σε αυτό τον ηθικό σκοπό.
- Μετά από τις παραπάνω ενέργειες, η δημιουργία πάρκων αναψυχής( Τζούρτζια,Πολυθέα, Κατάφυτο) μονοπατιών μέσα στα δάση του Ασπροποτάμου( Κρανιά), ορεινών αγώνων τρεξίματος,( Χαλίκι-Μέτσοβο) είναι πρωτοβουλίες που θα τις υλοποιήσουν από μόνοι τους οι νέοι της περιοχής, όπου θα αρχίσουν να βλέπουν ότι υπάρχει σχέδιο και όραμα για την περιοχή, αλλά και ικανός πληθυσμός για την προώθηση της πρωτογενούς παραγωγής, που θα αρχίσει πάλι να ανθίζει.
Ειλικρινά, σας παρακαλούμε όλοι εμείς οι νέοι της περιοχής να μας βοηθήσετε να υλοποιήσουμε τους ηθικούς αυτούς στόχους-αλλά και άλλους που θα τεθούν- , προς όφελος μιας κοινωνίας με ισορροπημένη ανάπτυξη, που δε θα αλωθεί εντελώς από συμφέροντα που δεν έχουν καμία σχέση με τις αξίες των περήφανων Ασπροποταμιτών. Στόχος είναι να ξανανοίξουμε ένα σχολείο στην περιοχή μες την επόμενη 5ετία.
Σας προσκαλούμε το Σάββατο 7 Αυγούστου στις 11μ.μ., στην πλατεία της Κρανιάς, με στόχο τη συζήτηση των παραπάνω προτάσεων και τη δημιουργία ομάδας, η οποία θα αποτελείται από μέλη με καταγωγή από όλα τα χωριά της περιοχής και θα συμβάλει στη γνωστοποίηση των προτάσεων που θα εγκριθούν στους φορείς της περιοχής μας, στο πολιτικό προσωπικό και στα ΜΜΕ.
-Με αγάπη και σεβασμό, τα παιδιά σας. Α, και 1 Αυγούστου όλοι οι Κρανιώτες στα Ασβεσταριά, μη ξεχνιόμαστε! Σε μια εποχή που θλιβερές μειοψηφίες προσπαθούν να μας διχάσουν και να μας επιβάλουν βίαια τις απόψεις τους, εμείς ας μείνουμε ενωμένοι στον κοινό μας στόχο: Να ξαναδώσουμε ζωή στον Ασπροπόταμο.
